உலக தியான தினம் – நவீன உலக நெருக்கடிகளுக்கான அறிவியல் பதில்

உலக தியான தினம் இன்று ஒருஅடயாள (symbolic) தினமாக மட்டும் இல்லை; அது மனிதகுலம் சந்திக்கும் மனநல நெருக்கடிகளுக்கான ஒரு உலகளாவிய எச்சரிக்கை மணியாக மாறியுள்ளது. கடந்த இரு தசாப்தங்களில் உலகம் தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி, தகவல் வெடிப்பு, பொருளாதார போட்டி, அரசியல் பதற்றம், போர், அகதி பிரச்சினை, காலநிலை மாற்றம் போன்ற பல அடுக்குச் சிக்கல்களை ஒரே நேரத்தில் எதிர்கொள்கிறது.

இச்சூழலில் மனித மனம் தொடர்ந்து அழுத்தத்தில் வாழ்கிறது. இந்த அழுத்தத்திற்கு எதிரான soft solution அல்ல தியானம்; அது hard scientific intervention. இதை புரிந்து கொள்ளாமல், தியானத்தை இன்னும் சிலர் “ஆன்மீக ஆசான்களின் பொழுதுபோக்கு” என்று நினைப்பது அறிவுசார் சோம்பேறித்தனம். உலக தியான தினம் கொண்டாடப்படுவதன் நோக்கம், தியானத்தை அந்த பழைய தவறான பெட்டியிலிருந்து வெளியே கொண்டு வந்து, “மன ஆரோக்கியத்திற்கு அத்தியாவசிய பயிற்சி” என்ற நிலைக்கு உயர்த்துவதே.

சமீபத்திய உலகளாவிய தரவுகள் கவலைக்குரியவை. World Health Organization வெளியிட்டுள்ள அறிக்கைகளின்படி, மனஅழுத்தம், கவலை நோய், மனச்சோர்வு ஆகியவை உலகளவில் வேகமாக அதிகரித்து வருகின்றன. குறிப்பாக 2020க்கு பிறகு, COVID-19 தொற்று, தனிமை, வேலை இழப்பு, கல்வி இடைநிறுத்தம் போன்ற காரணங்களால் இளைஞர்களின் மனநலம் கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டது.

இது ஒரு தற்காலிக பிரச்சினை அல்ல; நீண்டகால விளைவுகளை உருவாக்கும் அமைப்புசார் நெருக்கடி. இந்த நிலையில் மருந்து சிகிச்சை மட்டும் போதாது என்பது மருத்துவ உலகிற்கே தெளிவாகிவிட்டது. அதனால் தான் mindfulness-based stress reduction (MBSR), mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) போன்ற தியான அடிப்படையிலான முறைகள் உலகம் முழுவதும் மருத்துவமனைகள், பல்கலைக்கழகங்கள், மறுவாழ்வு மையங்களில் நடைமுறைக்கு வந்துள்ளன.

நரம்பியல் (neuroscience) ஆய்வுகள் இங்கே முக்கியமான திருப்பத்தை காட்டுகின்றன. MRI மற்றும் EEG ஆய்வுகள், தொடர்ந்து தியானம் செய்வோரின் மூளையில் கவனத்திற்குப் பொறுப்பான பகுதிகள் வலுப்பெறுவதையும், பயம் மற்றும் பதட்டத்துடன் தொடர்புடைய amygdala செயல்பாடு கட்டுப்படுத்தப்படுவதையும் நிரூபித்துள்ளன. இது “நம்பிக்கை” சார்ந்த விளக்கம் அல்ல; measurable biological change. அதாவது தியானம் மனநிலையை மட்டும் மாற்றவில்லை; மூளையின் கட்டமைப்பையே மெதுவாக மறுவடிவமைக்கிறது. உலக தியான தினம் இந்த அறிவியல் உண்மையை பொதுமக்களிடம் கொண்டு சேர்க்கும் ஒரு மேடையாக செயல்படுகிறது.

உலக அரசியல் சூழலையும் பார்த்தால் தியானத்தின் அவசியம் இன்னும் தெளிவாகிறது. உக்ரைன்–ரஷ்யா போர், மத்திய கிழக்கு மோதல்கள், ஆப்பிரிக்க நாடுகளில் தொடரும் உள்நாட்டுப் போர்கள் – இவை அனைத்தும் மனிதர்களின் கூட்டு மனநலத்தை (collective mental health) பாதிக்கின்றன. அகதிகளாக மாறும் மக்கள், வன்முறையை நேரடியாக கண்ட குழந்தைகள், நிரந்தர அச்சத்தில் வாழும் சமூகங்கள் – இவர்களுக்கு தியானம் ஒரு luxury அல்ல; அது psychological first aid. பல நாடுகளில் அகதி முகாம்களில் breathing techniques, body awareness, trauma-sensitive meditation போன்ற பயிற்சிகள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு, PTSD அறிகுறிகள் குறைந்துள்ளன என்பதை கள ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. இதை புறக்கணிப்பது மனிதாபிமானத் தோல்வி.

தொழில்நுட்ப உலகிலும் தியானம் ஒரு எதிர்ப்புச் செயலாக மாறியுள்ளது. சமூக ஊடகங்கள், short-form video platforms, notification culture ஆகியவை மனித கவனத்தை நிமிடத்திற்கு நிமிடம் சிதறடிக்கின்றன. கவனம் குறைவதால் தீர்மானத் திறன், நினைவாற்றல், உறவு தரம் அனைத்தும் பாதிக்கப்படுகின்றன.

இந்த சூழலில் தியானம் “மன அமைதி” மட்டும் தரவில்லை; அது attention training. உலகளாவிய நிறுவனங்கள் இதை உணர்ந்து, பணியாளர்களுக்கான mindfulness programs, digital detox initiatives ஆகியவற்றை தொடங்கியுள்ளன. ஆனால் இங்கே ஒரு கசப்பான உண்மை உள்ளது: தியானம் productivity tool மட்டும் அல்ல. அதை “வேலை அதிகம் செய்ய” பயன்படுத்தினால் அதன் ஆழமான மனிதநேய நோக்கம் அழிகிறது. உலக தியான தினம் இதை நினைவூட்டுகிறது – தியானத்தின் இறுதி இலக்கு லாபம் அல்ல; தெளிவு.

கல்வித் துறையிலும் தியானம் முக்கிய இடம் பிடிக்க ஆரம்பித்துள்ளது. பல நாடுகளில் பள்ளி மாணவர்களுக்கு mindfulness sessions நடத்தப்படுகின்றன. காரணம் எளிது: தேர்வு அழுத்தம், போட்டி மனப்பான்மை, எதிர்கால அச்சம் ஆகியவை குழந்தைப் பருவத்திலேயே மனநல பாதிப்புகளை உருவாக்குகின்றன. தியானம் குழந்தைகளுக்கு “உணர்வுகளை ஒடுக்க” கற்றுத்தரவில்லை; “உணர்வுகளை புரிந்து கொள்ள” கற்றுத்தருகிறது. இது நீண்டகால சமூக முதலீடு. உலக தியான தினம் இந்த கல்வி மாற்றத்தின் அவசியத்தை உலகம் முழுவதும் உரக்க பேசும் நாளாக உள்ளது.

மேலும், காலநிலை மாற்றம் தொடர்பான eco-anxiety இன்று ஒரு புதிய உலகளாவிய மனநல பிரச்சினையாக உருவெடுத்துள்ளது. வெப்ப அலைகள், வெள்ளம், வறட்சி, விவசாய நெருக்கடி – இவை மனிதர்களின் எதிர்கால நம்பிக்கையை சிதைக்கின்றன. தியானம் இங்கே “பிரச்சினையை மறக்க” அல்ல; பிரச்சினையை panic இல்லாமல் எதிர்கொள்ள உதவும் பயிற்சி. அமைதியான மனம் கொண்ட மனிதர்களே நிலையான தீர்வுகளை உருவாக்க முடியும். இதனால் தான் சில சுற்றுச்சூழல் இயக்கங்களிலும் mindfulness மற்றும் collective meditation sessions இணைக்கப்படுகின்றன.

உலக தியான தினம் கொண்டாடப்படுவது ஒரு நாள் நிகழ்ச்சிக்காக அல்ல. அது ஒரு கேள்வியை நம்மிடம் கேட்க வைக்கிறது: “நாம் நம் மனத்தை எவ்வளவு கவனிக்கிறோம்?” உடல் நலத்திற்கு உடற்பயிற்சி அவசியம் என்று அனைவரும் ஏற்றுக்கொள்கிறோம்; ஆனால் மனநலத்திற்கு பயிற்சி அவசியம் என்பதை ஏன் இன்னும் சிலர் மறுக்கிறார்கள்? இந்த இரட்டைத் தரநிலை தான் உலக தியான தினம் சவால் விடும் முக்கியமான பிரச்சினை.

கடைசியாக ஒரு விஷயத்தை தெளிவாகச் சொல்ல வேண்டும். தியானம் எல்லாவற்றுக்கும் மந்திரத் தீர்வு அல்ல. அது வறுமை, போர், அரசியல் அநீதியை ஒரே இரவில் தீர்க்காது. ஆனால் தியானம் இல்லாமல் இந்த பிரச்சினைகளை தீர்க்க முயல்வது, உடைந்த மனங்களுடன் உலகத்தை சரி செய்ய முயல்வதற்குச் சமம். உலக தியான தினம் நமக்கு சொல்லுவது இதுதான்: அமைதி என்பது பலவீனம் அல்ல; அது பொறுப்பான மனிதனின் அடையாளம். இந்த தினம் ஒரு விழாவாக முடிவடையாமல், தினசரி வாழ்வில் ஒரு ஒழுக்கமாக மாறும்போது தான் அதன் உண்மையான அர்த்தம் நிறைவேறும். உலகம் இன்று அமைதியைப் பேசவில்லை; அமைதியைப் பயிற்சி செய்யும் மனிதர்களையே தேடுகிறது.

உலக தியான தினம்

(கவிதை)

கண்களை மூடினால் உலகம் மறையவில்லை,

உள்ளே மறைந்த உலகம் தான் வெளிப்படுகிறது.

ஓசை நிறைந்த நகரத்தில் கூட,

அமைதி ஒரு முடிவு அல்ல — ஒரு பயிற்சி.

மூச்சின் ஏற்றத் தாழ்வில்

மனம் தன் சிதறல்களை கணக்கெடுக்கிறது;

கோபம் ஒரு எதிரி அல்ல,

அது புரியாத வலி என்பதைக் கற்றுக்கொள்கிறது.

தியானம் துறவிகளுக்கான சொத்து அல்ல,

சோர்ந்த தொழிலாளிக்கும் அது உரிமை.

போரின் சத்தம் மனதுக்குள் தங்கும் போது,

அமைதியை கற்பது சமூகப் பொறுப்பு.

ஒரு நிமிட அமைதி

ஒரு தலைமுறையின் வன்முறையை குறைக்கலாம்;

சிந்தித்த மனிதன்

சிந்திக்காமல் அடிக்க மாட்டான்.

நடராசா கோபிராம்

உளவியல்சிறப்புக்கலைமாணவன்

யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம்.

நன்றி வீரகேசரி